De verfrissende smaak van zure appels – Pijnmanagement is onmisbaar voor succesvol leiderschap, stelt organisatieadviseur, trainer en schrijfster Mathilde Maas Kuper. In maart 2021 bracht zij haar boek uit over pijnmanagement voor leiders van nu en straks. Moedig! Want is pijn niet juist hetgeen we het liefst willen vermijden of negeren? Omgaan met pijn is toch helemaal niet … fijn?? Dat klopt. Toch is ‘Pijnvrij’ managen is niet mogelijk volgens Mathilde. Dus je kunt er maar beter goed mee leren omgaan. In dit artikel lees je alles over ‘Liefdevol pijn doen’. We verloten 5 exemplaren!
boekbespreking door Petra Hiemstra, 8 maart 2021
“Zolang we leven, organiseren en ondernemen is er pijn. Dus of je het nu leuk vindt of niet en of het op de agenda staat of niet: pijn ís er en raakt mensen. Ze drukt op knoppen bij je teamladen, stakeholders en bij jou. Dat kun je snel en oppervlakkig oplossen met een pleister of een doekje voor het bloeden. Maar dan mis je de managementinformatie die je nodig hebt voor succes.”
Mathilde: “Hoe we omgaan met pijn is cultureel bepaald. Denk aan het adagium: “Echte mannen huilen niet”. In culturen waar falen geen optie is, wordt pijn niet benoemd, gevoeld, onderzocht en geduid, maar vermeden, onderdrukt of verhuld. Pijn is echter een belangrijke signaleringsfunctie, die je waarschuwt voor aanwezige beschadiging of toekomstig gevaar. Denk aan een dalende lijn in de omzet of een stijgende lijn in het aantal vacatures. Pijn zet het ‘herstelmechanisme’ aan. Door de pijn te voelen of deze als manager voelbaar en bespreekbaar te maken, stimuleer je reparatie en herstel, en gaan jouw mensen actiever omzet genereren of collega’s werven in hun eigen netwerk. Ook heeft pijn een belangrijke, verbindende functie. Pijn roept empathie op, die ervoor zorgt dat mensen onderdeel zijn, worden en blijven van een groep. Ook dat is belangrijk om te overleven”.
Pijn is, in de meest eenvoudige én wetenschappelijke definitie, een pijnprikkel + emotie.
Mathilde zocht uit dat er grofweg twee soorten pijn zijn: destructiepijn (verlies, je raakt iets kwijt of iets gaat kapot) en illusiepijn (je wensen worden niet gehonoreerd, je hebt een onvervuld verlangen). Beide soorten pijnen kunnen reëel én ingebeeld zijn.
Mathilde: “Pijn is in essentie een individuele waarneming en beleving. Maar daar blijft het niet bij. Het begint met emoties en gedrag bij de pijnlijder, maar snel daarop volgt het reactiegedrag van de omgeving. Pijn werkt op het individu en kleurt de interactie. Het werkt dus ook op het grotere geheel, vandaar dat we ook rustig kunnen spreken over organisatiepijn, systeempijn en natiepijn.”
Mathilde: “Slecht pijnmanagement slaat je mensen lam. De zachte aanpak slaat mensen lam, omdat ze niets meer hoeven. De harde aanpak slaat mensen lam omdat ze niets meer kunnen. Hierdoor krijg je geen beweging, laat staan de gewenste beweging. Het moeten of willen wegstoppen van pijn kost energie. Door dat energieverlies kunnen mensen niet meer goed focussen en dus ook niet meer goed presteren, laat staan excelleren.
In het boek beschrijft Mathilde 5 stappen, die leiders kunnen inzetten om pijn goed te kunnen managen, zodat zij hun mensen en organisaties effectief kunnen helpen bewegen richting een Positief Toekomst Perspectief:
Al deze stappen helpen om pijn goed te adresseren en mensen en organisatie te begeleiden naar een wenkend perspectief.
Mathilde Maas Kuper is er, ondanks de ‘zwaarte’ van haar onderwerp, in geslaagd een heel leuk, lekker leesbaar en praktisch boek van te maken, door o.a. eloquente alliteraties, heldere schema’s en herkenbare verhalen uit de praktijk. Een aanrader voor iedere leider en manager die effectiever pijn in welzijn wil leren transformeren!
Wil je dit boek bestellen?Doe dat graag bij je lokale boekhandel! Uiteraard is het boek ook direct te verkrijgen via bol.com en managementboek.nl
“Zodra je vanuit een hoger niveau van bewustzijn kijkt naar wat er wil gebeuren (kosmisch, als ook tussen en “in” mensen) zie je hoe “spot on” deze lezing is. Zodra je kunt waarnemen dat een probleem geen probleem is maar een duiding van een mogelijkheid voor wezenlijke transformatie, dan kun je ook het perspectief zien. Alleen, dat gaat alleen in combinatie met pijn. Als je bijvoorbeeld in de Chinese filosofie kijkt, in de I-Tjing, zie je dat het Chinese teken voor “crisis” zowel “gevaar” als “mogelijkheid” duidt. Het heeft alles met perspectief te maken. Dat lijkt ook de strekking van dit boek te zijn. Het is universele wijsheid en die heeft altijd een magnetische energie (lees: gewild), omdat mensen die er aan toe zijn voelen dat het “klopt”. In een tijd waarin spanning toeneemt, heeft energie twee mogelijkheden: ex/imploderen of uiteindelijk transformeren (-muteren) naar een ander niveau, met een gedaantewisseling tot gevolg (lees: meer vrede, plezier en liefde). Gezien het tijdsvak waarin we leven zullen we steeds meer van deze invloeden kunnen waarnemen, indien we er, in onze ontwikkeling, aan toe zijn. Minder ‘mind’, meer hart. Minder ‘brain’, meer intuïtie. En vergis je niet wat dat voor andere zienswijzen kan geven op “intelligentie”. Maar dat is weer een andere invalshoek…” – Martin Heinhuis, 15 maart 2021