Drie typen heelmeesters: de symptoombestrijder, de sjamaan & de goeroe

Heelmeesters – “In de heelkunde van het oude China onderscheidde men drie typen heelmeesters. Zij stemmen door hun verschillende werkwijzen mooi overeen met het innerlijk werk dat verricht kan worden op de beschreven niveaus. Het eerste type is het type van de arts die werkzaam is op het functionele niveau, die voor alles een medicijn op voorraad heeft en de gehele dag bezig is recepten uit te schrijven. Het tweede type is de heelmeester die vanuit een holistische visie werkt op het persoonlijke niveau, kijkt naar de levenspatronen waarde ziekte een symptoom van is en hoe de fysieke problemen samenhangen met het emotionele en het mentale. Het derde type is de heelmeester die puur met preventie bezig is, met hoe je voorkomt dat je ziek wordt. Dit type is niet bezig met ziekte, maar met gezondheid.

Drie typen heelmeesters; de symptoombestrijder, de sjamaan en de goeroe

• De heelmeester van het eerste type, de symptoombestrijder, woont in de grote stad. Hij is in het hele land bekend en zijn wachtkamer zit altijd vol. Van dit type wordt gezegd: Wie in de stof ingrijpt is altijd te laat.
• De heelmeester van het tweede type, de sjamaan, woont in een dorp. hij is slechts bekend in de provincie. Soms zijn er mensen in zijn wachtkamer, soms ook niet. Van dit type wordt gezegd: het is goed om te kijken naar het karma van waaruit iemand zich gedraagt, maar uiteindelijk is het zo dat het gedrag zelf het karma is.
• De heelmeester van het derde type, de goeroe, woont in de bergen. Niemand slechts een enkeling kent hem. Hij mediteert, hij beoefent de vreedzame, oude Chinese vechtkunst, de Tai Chi, en hij vast. Hij onthoudt zich van alles wat niet gezond is voor lichaam en geest. Van hem wordt gezegd: hij kent de kiemen, het eerste, onmerkbare begin van de verschijnselen, en waar dat noodzakelijk is, grijpt hij in de kiem in.

Over de relatie tussen deze typen heelmeesters wordt door de Chinese heelkunde gezegd dat de symptoombestrijder er goed aan doet een sjamaan als leermeester te zoeken en dat de sjamaan er goed aan doet zich regelmatig te laten voeden door de wijze goeroe in de bergen.

Deze typen heelmeesters en hun specifieke bijdrage aan het heelwordingsproces, dient iedere mens en organisatie in zichzelf aan te boren en in te zetten. Wie ziek is, kan gediend zijn met een medicijn, zodat hij op korte termijn weer kan functioneren; zo reorganiseer je in je leven, en in je organisatie een aantal zaken, waardoor je verder kunt. Als je echter niet dieper kijkt naar het levenspatroon waar de zieke mee samenhangt, dan zullen de symptomen terugkeren. Dat is de wet van dit leven hier op aarde, dat is karma, waarbij dezelfde symptomen steeds opnieuw terugkeren, als een monster met vele koppen. dan is er bezinning nodig op wat je in jouw manier van leven dient aan te pakken om te zorgen dat de oorzaak van jouw kwalen ook daadwerkelijk wordt aangepakt. Dat is op persoonlijk niveau het proces van gedragsverandering en op organisatieniveau het proces van cultuurverandering.

Heelmeesters – Van preventie naar ‘aanwezig zijn’ naar inzichten en innovaties

Vervolgens verschuift de aandacht zich als vanzelf naar het preventieve niveau: hoe houden we de verandering vast en kunnen we voorkomen dat we onszelf niet opnieuw in patronen verliezen? hoe houd je jouw ziel levend, te midden van alles, zodat je niet opnieuw ziek wordt? Dat wordt vaak de centrale vraag daar waar ziektes overwonnen worden, of daar waar blijkt dat niet alles overwonnen kan worden, omdat de dood, ziekte en pijn nu een maal bij het leven horen. Dan verschuift de aandacht naar hoe je de TAO kunt behouden en je discipline kunt betrachten van de Gulden Middenweg. In een goed functionerend managementteam is dit het moment waarop er na jaren van reorganisatie en cultuurverandering gezegd wordt: laten we nu eens met elkaar de hei op gaan, zonder dat we ergens aan hoeven te werken, maar gewoon om in alle rust en in alle aandacht met elkaar aanwezig te zijn. Daar op die hei kan er een eigen variant gevonden worden op het vasten, bidden en mediteren dat de goeroe hoog in de bergen doet. En daar kunnen vervolgens de meest wezenlijke inzichten en ontdekkingen uit voorkomen.”

Deze tekst (pag. 51) is met grote dank aan en met persoonlijke toestemming van Hans Wopereis overgenomen uit zijn boek ‘Het licht en de korenmaat – je ziel als werkgever’. Hans is verbonden aan het ITIP, School voor leven en werk, waarin hij als mede directeur leiding geeft aan het team dat bezig is met organisatie ontwikkeling, en het team van loopbaanbegeleiders.

Afbeelding: De afbeelding die bij dit bericht is gekozen, is het symbool voor  Qi, ook wel ch’i, chi, ki of gi genoemd. Dit fundamentele concept uit de Chinese cultuur, doorgaans gedefinieerd als adem, levenskracht, vitale energie of spirituele energie dat deel uitmaakt van alles wat bestaat. Verwijzingen naar qi of soortgelijke filosofische concepten als een soort van metafysische energie die levende wezens in stand houdt, vormen onderdeel van veel religies, vooral in Azië. Etymologisch gezien bestaat het ideogram 氣 voor qi uit de karakters voor stoom (气), oprijzend uit rijst (米) bij het koken.