Leer denken met beide hersenhelften

Ontwikkel evenwicht tussen wetenschap en kunst, logica en verbeelding.

Laat je je daarbij als wetenschapper door de kunst verrijken en vise versa? Professor Roger Sperry ontdekte dat logisch, analytisch denken meestal plaatsvindt in de linker hemisfeer van de cortex, terwijl de rechter hemisfeer zorgt voor fantasierijk, beeldend denken. Hij stelde dat ons onderwijssysteem en de wetenschap geneigd zijn de niet-verbale intelligentie te verwaarlozen. Net als  Leonardo drukt ook onderwijskundige Sir Ken Robinson leerlingen op het hart de macht van de verbeelding wakker te roepen om de geest van de vindingrijkheid te versnellen.

Dus, hoe linker- of rechterhersenhelftig ben jij? Welke lijst hieronder beschrijft jou het beste? De eerste lijst is een klassieke beschrijving van iemand bij wie de linkerhelft domineert. In de tweede lijst staan eigenschappen die horen bij een meer door de rechterhersenhelft gedomineerde persoon. Natuurlijk zijn de meeste mensen complexer dan dit eenvoudige model doet denken. Wat je breinvoorkeur ook mag zijn, de sleutel tot het verwezenlijken van je volle potentieel is om verder te gaan met het evenwicht ontdekken en kijken hoe je kunst als inspiratie bron tot meer creativiteit in je werk kan laten dienen.

Zelfbeoordeling:

Ik houd van details.
Ik kom bijna altijd op tijd.
Ik ben goed in wiskunde.
Ik vertrouw op logisch redeneren.
Ik schrijf duidelijk.
Vrienden zeggen dat ik goed kan formuleren.
Analyseren is één van mijn sterke kanten.
Ik ben georganiseerd en gedisciplineerd.
Ik houd van lijstjes.
Als ik een boek lees, begin ik met bladzijde één en lees dan verder door.

Ik heb veel fantasie.
Ik ben goed in brainstormen.
Ik zeg of doe vaak iets onverwachts.
Ik houd van droedelen.
Op school was ik beter in meetkunde dan in algebra.
Ik lees een boek hap-snap, hier en daar een stukje.
Ik let liever op het grote geheel en laat de details aan een ander over.
Ik heb vaak geen besef van tijd.
Ik vertrouw op mijn intuïtie.

“Ned Hermann, Oprichter van de Whole Brain Corporation, ontwikkelde een test om de hemisfeerdominantie te bepalen. In zijn workshops gebeurde het wel dat Hermann mensen die scoorden als ‘ultra-links’ en ‘ultra-rechts’ apart nam om hun een speciale opdracht te geven. Ze krijgen twee uur de tijd om de opdracht uit te voeren. De groep bij wie de linkerhemisfeer sterk domineert, komt precies op tijd terug en heeft een uitgetypt rapport gemaakt, keurig gecorrigeerd. Het zit uitstekend in elkaar en is akelig saai en ongeïnspireerd. De groep met sterke rechterhemisfeerdominatie stort zich in een filosofisch debat over de betekenis van de opdracht. Zij komen op verschillende tijdstippen terug met op papiertjes gekrabbelde ideeën, ongeordend en  meestal onbruikbaar. Vervolgens worden de twee groepen samengevoegd, met iemand die hen begeleidt terwijl ze gezamenlijk aan een andere opdracht werken. Ze komen op tijd terug met een evenwichtig, georganiseerd, creatief stuk. De les: voor effectiviteit is het nodig teams te vormen waarin de dominerende hersenhelften evenwichtig verdeeld zijn.

Vaak zullen individuen echter gepolariseerd raken op grond van hemisferische stijl. De mensen  met de linker hemisfeer dominantie van de financiële afdeling staan op een kluitje bij hun koffieautomaat te kijken naar de rechterhemisfeerlui van marketing en denken: ‘Die zweverige dromers zitten met hun hoofd in de wolken. Ze begrijpen cijfers niet zoals wij.’. Intussen nemen de rechterhemisfeerders bij de rechterhemisfeervriendelijke waterkoeler de linkerhemisfeerders eens op en denken: ‘Wat zijn dat toch bekrompen cententellers. Zij zien niet het hele beeld, zoals wij’.

Individuen lopen vaak innerlijk in een soortgelijke val. Linkerhersenhelfters denken: ‘Het spijt me, mijn linkerhersenhelft is dominant. Ik kan onmogelijk creatief of fantasierijk zijn.’ En rechterhersenhelfters maken de fout zichzelf te programmeren; Tsja, mijn rechterhersenhelft is dominant, ik kan onmogelijk op tijd op een vergadering komen.

Sinds 1987 heb ik met duizenden managers op alle niveaus gewerkt. Sommigen zijn analytische, serieuze, grondige planners; anderen zijn intuïtieve, speelse, spontane improviseerders. De besten zijn degenen die een evenwicht vinden tussen de analyse en intuïtie, speels en serieus zijn, planning en improvisatie, arte en scienza.”

Uit: Michael J Gelb – Denken als Leonardo da Vinci – de 7 stappen naar een dagelijkse genialiteit.