Vind de samenhang in je leven door Marianne van Mourik I Onze nieuwe columniste

de erkenning en waardering van het onderlinge verband tussen alle dingen en verschijnselen. Ok, eerlijk is eerlijk, ik moest er wel wat dieper induiken om te begrijpen wat hiermee bedoeld wordt. En daarna om te bepalen hoe ik hierin sta. Hoe connessione ben ik eigenlijk?

Het vergt enig nadenken en een bewust leven om de verbanden te zien tussen de gebeurtenissen in je leven en de mensen die je tegenkomt. Maar ga er eens voor zitten en kijk terug op je leven tot nu toe. Hebben de dingen elkaar niet logisch opgevolgd? Kwam je niet op het goede moment de juiste mensen tegen? En dan de gebeurtenissen in je leven waarvan je op het moment suprême zo baalde, of waarover je zo verdrietig was, of zo boos… Niet zelden blijkt er toch iets goeds uit voortgekomen te zijn. Want als je toen niet ontslagen was/ gescheiden was/ je vakantie had geannuleerd, dan was je nooit een eigen bedrijf begonnen/ de liefde van je leven tegen gekomen/ begonnen met motorrijles. Om maar eens wat te noemen.

Kortom, op z’n Nederlands zeggen we dan: ’Als er een deur sluit, gaat er ergens anders weer een open.’ En zo is het. Ik geloof met heel mijn hart dat dingen niet toevallig gebeuren. Dat je leven gaat zoals het moet gaan. Dat de lessen op je pad komen die jij nodig hebt, en de bijbehorende mensen dus ook. Maar dat betekent niet dat ik een soort fatalistische visie aanhang, waarin je geen invloed hebt op je leven. Juist niet. Ik geloof in maakbaarheid, in de flow, in doelen stellen en in dromen realiseren.

Kun je dan je hele leven regisseren? Nee, dat dan ook weer niet. Connessione is in mijn beleving een delicate balans tussen dat wat je overkomt en de manier waarop je daarmee omgaat. Soms moet je simpelweg accepteren dat de dingen gaan zoals ze gaan: je hebt geen invloed op het weer, je hebt er geen invloed op of iemand overlijdt of niet, je hebt maar een beperkte invloed op de liefde en op het pad dat je kinderen kiezen. Maar in iedere situatie kun je wel kiezen hoe je hierop reageert: zie je een nieuwe kans of geef je de hoop op? Schiet je in de frustratie en onmacht, of zoek je alternatieven? Blijf je zitten in het hoekje waar de klappen vallen, of heb je de veerkracht om weer overeind te komen en je weg te vervolgen? Connessione. Mooi, maar niet makkelijk. Want accepteren dat je leven niet altijd gaat
zoals je gewild of gedacht had, is best lastig. John Lennon zong het al: Life is what happens to you while you’re busy making other plans. En toch: de uitdaging om je leven zoveel mogelijk vorm te geven zoals jij dat wilt, om situaties naar je hand te zetten, om te denken in mogelijkheden en kansen, dat vind ik mooi. Het besef dat er altijd keuzes zijn, geeft me lucht. Maar dan moet je wel de connessione-denkwijze omarmen. Je zou daarvoor een van de laatste oefeningen uit het boek ‘Denken als Leonardo da Vinci’ kunnen gebruiken:

Maak een mindmap als blauwdruk voor je leven. Zo kan je jouw leven, je doelen, waarden en prioriteiten bekijken vanuit samenhang en alles wat je dromen in de weg staat, beter in kaart brengen en overwinnen:

0 Maak een schets van het totaalbeeld van je dromen;

0 Preciseer je doelen;

0 Krijg je diepste waarden duidelijk;

0  Denk na over je bestemming;

0 Stel de huidige realiteit vast;

0  Zoek naar verbanden;

0 Ontwerp een strategie voor verandering.

Succes!

door Marianne van Mourik – Eigenaar van Somnium tekst & taal, mede-eigenaar van HB 058, Kenniscentrum hoogbegaafdheid Friesland

“Van alle scheppingen van de mens is de taal misschien de meest verbazingwekkende”

Schrijven voor Haagse Hoogvliegers

We hadden elkaar al zeker twintig, misschien wel vijfentwintig jaar niet gezien, Petra en ik. Maar lang leve social media: via LinkedIn vonden we elkaar, we connectten en daarna maakten we een afspraak om elkaar weer eens ‘in het echt’ te ontmoeten.

Al in dat eerste gesprek zei Petra dat ik columns moest gaan schrijven. Ze keek er bij alsof ze dat van hogerhand ingefluisterd had gekregen en daarvan was ik onder de indruk. Ik liet het idee bezinken, dacht dat het best een goed plan was, maar dat ik daar geen tijd en geen inspiratie voor had.

Een tweede ontmoeting volgde, en ondertussen hadden we ook al de nodige telefoongesprekken gevoerd. En steeds weer kwamen die columns voorbij. Poe, dacht ik dan. En veel verder kwam ik niet, wat gek is, want meestal denk ik heel veel.

Maar goed, uiteindelijk besloot ik het te doen, en ik begon met een column over hoogbegaafdheid. Dat ging goed, heel goed. Positieve reacties en, nog veel belangrijker voor mij, ik vond het leuk. Heel erg leuk. Ineens had ik een nieuw talent ontdekt (een beetje traag, want Petra had het kennelijk al maanden daarvoor ontdekt) en dat talent wil ik ontwikkelen. Kijken waarover ik nog meer kan schrijven. Ontdekken hoe dat werkt bij mij. Want een column schrijven is een heel ander proces dan commerciële teksten schrijven.

Kortom, Ik wil voorlopig graag schrijven voor Haagse Hoogvliegers. Vanwege de interessante onderwerpen, mijn eigen ontwikkeling en voor Petra. Zij is toch een beetje mijn ontdekker 😉

En voor wie meer wil weten over wie ik ben en wat ik doe:

Marianne van Mourik