Door Marianne van Mourik
Mijn man en ik hebben een wonderboekje in huis. Althans, zo noemen wij het. Ons wonderboekje. Eigenlijk is het ons boekje helemaal niet, want we hebben het geleend. Maar wonderen verricht het wel; sinds de komst van het boekje hangt er een zalige, immens vredige sfeer in ons huis. Onze jongste zoon vliegt aanmerkelijk minder vaak, razend van onmacht en frustratie, met kleine gebalde vuistjes op de oudste af, die op zijn beurt stop, STOP tettert, of hem een klap geeft. Maar net hoe z’n pet staat. Zelfs de, tot voor kort voor ons onmogelijk te beantwoorden, gewetensvragen als: ’wie zou je kiezen als er nog maar één van ons hier kon blijven wonen?’, beantwoorden we tegenwoordig eenvoudig, en tot volledige tevredenheid van de vragensteller. Dan mag je met recht spreken van een wonderboekje, toch?
Het boekje in kwestie is How2Talk2Kids van Adele Faber en Elaine Mazlish, vertaald in het Nederlands in 2011. ‘Broers en zussen zonder rivaliteit’ is de perfect-de-lading-dekkende ondertitel. Nooit geweten dat het zo simpel is. Van Adele en Elaine leerde ik dat kinderen (en volwassenen net zo goed, denk ik) helemaal niet willen weten wie je kiest, in bovengenoemde gewetensvraag. Daar gaat het niet om. Ze willen gewoon weten waarom je van hen houdt. Wat hun unieke eigenschappen zijn en waarom je die waardeert.
Dus als mijn jongste zoon mij nu weer aankijkt met zijn zachte, bambi-bruine ogen en mij vraagt of ik zijn knuffels meer zou missen dan die van zijn broer, geef ik hem het perfecte, pedagogisch verantwoorde How2Talk2Kids-antwoord: ‘Lieverd, ik zou jouw knuffels nooit willen missen, daarvoor vind ik ze veel te fijn.’ En op het tamelijk onwaarschijnlijke theoretische scenario waarbij wij met zijn allen in een alien-invasie belanden (of overvallen worden door een zombie-leger), antwoord ik niet meer dat dat nooit gaat gebeuren en dat ik niet wil kiezen. In plaats daarvan vertel ik hem waarom ik hem zou missen: omdat hij hij is. Vanwege zijn eindeloze fantasie, zijn mooie verhalen, zijn heerlijke knuffels en omdat we samen altijd zo fijn muziek kunnen luisteren. En dan hebben we het niet meer over of en waarom ik de andere gezinsleden zou missen. Nee, mijn zoon is gerustgesteld en stralend beaamt hij dat het altijd heel gezellig is om samen muziek te luisteren. En dan gaat hij weer verder met zijn Playmobil.
Een conflict uitlokken omdat je (onbewust) wilt weten of er nog wel genoeg van je gehouden wordt, hoeft dus niet meer. En dat geeft rust. Voor alle partijen. Nou zijn er voor twee opgroeiende jongens natuurlijk meerdere redenen voor conflicten: wie mag er op de logeerkamer slapen, bepalen wat er op tv gekeken wordt, vliegen met de bestuurbare helikopter, spelen met de pup, en nog 300 andere redenen. Maar ook die tackelen wij tegenwoordig glimlachend alsof we Boeddha zelf zijn.
Sinds ons wonderboekje doen wij namelijk het volgende:
Ze lossen hun conflicten samen op. Meestal tenminste en anders biedt ons wonderboekje uitkomst met verschillende wat-te-doen-bij-escalatie-scenario’s. Echt een aanrader dus. En nee, ik heb geen aandelen in dit boek en ik deel niet mee in de winst. Ik ben er gewoon heel blij mee. Meer weten over conflicthantering binnen de opvoeding, of over allerlei andere opvoedkundige aangelegenheden? Deze website van How2talk2kids is een aanrader. En anders deze blog, specifiek over de opvoeding van hoogbegaafde kinderen.
Blijf ademhalen, denk om je bloeddruk en je hart, glimlach en kijk op de juiste momenten gepast ernstig.
Succes!
Marianne van Mourik is eigenaar van Tekst en Communicatiebureau Somnium (Latijn voor ‘de droom’) en daarnaast oprichter, initiator, docent en spreker bij het kenniscentrum hoogbegaafdheid in Leeuwarden HB058
Marianne schreef eerder deze leuke blogs: De charme van het opvoeden van een hoogbegaafd kind en De overexitabilities van ons gezin
Dit najaar en begin volgend voorjaar organiseren we diverse trainingen, kort en lang, waarin je je vermogen om anderen groot te luisteren, ook in hoffelijke debatten leert vergroten of waarin je leert hoe je bij conflicten ‘in het midden’ kunt blijven tussen strijdende partijen. Je bent van harte welkom. We ontvangen je altijd met open armen en stellen je voor aan andere hoogvliegers die aanwezig zijn met de intentie om jouw dromen concreet een stap verder te brengen!