Gewoon hoogbegaafd is zo gek nog niet I Over het opvoeden van en onderwijs aan extra intelligente kinderen

Een paar maanden later las ik (toevallig?) een artikel over hoogbegaafdheid. Ik zat op dat moment in de trein en na het lezen van het artikel kreeg ik de bizarre gewaarwording dat ik dwars door de bodem van de trein leek te zakken. De trein reed door, onverminderd, maar mijn wereld stond acuut stil. Er vielen heel veel kwartjes. Ineens begreep ik alle vragen: ‘mama, hoe kan het dat het in het heelal koud is, terwijl de zon daar ook schijnt?’ ‘Als ik water uit een tuinslang spuit, waarom gaat het dan niet altijd rechtdoor, in plaats van dat het afbuigt naar de grond?‘ Ik begreep waarom hij al zo jong in volledige zinnen sprak, waarom hij een grotere woordenschat had dan zijn leeftijdsgenoten en waarom hij nog op zoveel andere gebieden voor liep.

Het is net schatgraven: steeds dieper spitten om tot de kern te komen
Maar ik begreep ook nog heel veel niet. Dus ik zocht verder. Ik las boeken, artikelen, onderzoeken en ik sprak met deskundigen. Het beeld werd steeds completer. En nu, nu mijn oudste zoon alweer tien jaar is en we er ondertussen nog een bijzonder slim mannetje bij hebben gekregen, weet ik zoveel meer. Het verbaast me niet meer dat mijn kinderen op vakantie nooit mee doen met ‘leuke animatieprogramma’s’, maar dat ze aan de kant staan te kijken alsof ze een nieuwe soort bestuderen. Het verbaast me niet meer dat ze snel leren en erg zelfstandig zijn, dat ze voortdurend uitgedaagd moeten worden, dat ze gevoelig zijn voor sferen, geluiden en geuren. Dat ze weinig slaap nodig hebben en dat ze feilloos aanvoelen of iemand meent wat hij zegt, of er een dubbele agenda op na houdt.

Maar het was een lange en soms ook moeilijke weg. Het leidde tot een jarenlang gevecht met school en uiteindelijk tot de overstap naar een school waar ze voltijds hb-onderwijs aanbieden. Mijn beide zoons zijn nu gelukkig, hebben fijne vriendjes, krijgen een uitdagend leerstofaanbod en kunnen zijn wie ze zijn. Met al hun gekkigheden. Want eerlijk is eerlijk, dat zijn er toch best wat. Al moet ik eerlijk bekennen dat ze dat niet van een vreemde hebben; hoogbegaafdheid is tenslotte erfelijk. Het is een familiekwaal, zeg maar.

Cursus schatgraven: we graven met je mee, dat gaat sneller en efficiënter!

Om mij heen zie ik nog zo veel ouders én scholen worstelen met alle vragen, onzekerheden en onduidelijkheden, en met het onbegrip van de omgeving. En daarom ben ik blij dat ik samen met mijn collega, kindercoach Bernadette Kolthof (ook moeder van hoogbegaafde kinderen), antwoord mag geven op al die vragen. Dat we mogen helpen bij de zoektocht. Dat we kennis mogen overbrengen en duidelijkheid mogen scheppen. Alles ten bate van onze oogappeltjes én van onszelf. Want blije kinderen hebben blije ouders!

Op donderdagavond 17 maart 2016, in de week van de hoogbegaafdheid, geven we bij Haagse Hoogvliegers de training/workshop: De Charme van het opvoeden van een hoogbegaafd kind. Ook voor leerkrachten is deze training zeer informatief en de moeite waard.  Klik hier voor meer informatie. Je bent van harte welkom. Neem graag iemand mee. Het is twee voor de prijs van één!

Marianne van Mourik – 06-21532351
Eigenaar van Somnium tekst & taal
Oprichter en mede-eigenaar van HB 058, Kenniscentrum hoogbegaafdheid Friesland