Je kent het wel: dat familiediner waarbij je ‘ gezellig’ samen aan tafel zit, terwijl er onderling dingen spelen die niet zijn uitgesproken. Jij zit er als zesjarig hoogbegaafd (en dus hoogsensitief) kind tussen, merkt dat je tante na een ogenschijnlijk onschuldige opmerking van je vader net wat oppervlakkiger adem gaat halen en haar bestek met een milliseconde vertraging neerlegt. Je moeder heeft het ook gezien, ze verstijft, scant razendsnel de gezichtsuitdrukkingen aan tafel. In een reflex besluit ze de ruimte te vullen met het aaneenschakelen van oppervlakkige verhaaltjes en vragen. Jij deint mee op deze golf van woorden, het voelt alsof je langzaam afdrijft naar open zee. Als de woorden stoppen is het plotseling oorverdovend stil. Je vraagt je af of je ooit nog adem kunt halen.
Je oom, die niets in de gaten heeft, gooit nog wat olie op het vuur terwijl hij in de pannen loert en zichzelf nog wat opschept. Je vader lacht en houdt zijn bord bij: hij lust ook nog wel een beetje. Je tante staat op en loopt geruisloos naar het toilet. Er verschijnt een laagje vocht in je moeders ogen. Je moeder kan er niets aan doen, dat weet je, zij kan immers ‘niet-niet communiceren’. Je vader, die alles heeft veroorzaakt, valt eigenlijk ook niets te verwijten. Hij kan niet zien wat hij niet ziet en hetzelfde geldt voor je oom. En jij, met je zes prille jaren, jij kan ‘niet-niet zien’ wat je hebt waargenomen.
En nu je vervuld bent met dit alles voel je je verantwoordelijk om het op te lossen, al was het maar om de situatie voor jezelf weer veilig te maken. Je kruipt bij je moeder op schoot, overlaadt haar met kleine kusjes en vraagt: “zal ik anders mijn viooltje even pakken, mama? Mama slaat haar armen om je heen en knikt. Je voelt een kleine trilling in haar ademhaling. “Wat een goed idee”, zegt ze terwijl ze diep inademt en haar rug recht, “dat vindt tante Lot altijd zo fijn.” Ze probeert een stralend gezicht op te zetten terwijl ze zich losmaakt uit haar eigen gedachten en je in de ogen kijkt.
En zo kan het gebeuren dat een jong kind in een liefdevol gezin met adequate ouders zonder dat iemand het door heeft parentificeert. Het kind kent als geen ander de psychische nood van zijn ouders en besluit -onbewust- om in emotioneel opzicht voor zijn ouders te zorgen. Doordat het kind niet alleen alles voelt, maar ook al heel jong de verschillende perspectieven en intenties kan begrijpen, is het geneigd om de eigen emoties en behoeften weg te rationaliseren. In sommige gevallen betekent dit dat er bouwstenen in het hechtingsproces worden overgeslagen. Deze kinderen groeien op tot dienstbare volwassenen die structureel aan hun eigen behoeften voorbij te gaan, wat hen kwetsbaar kan maken voor bijvoorbeeld burn-out. Het zijn de volwassenen die maar gaan en gaan, alles weggeven, voor iedereen klaar staan. Zij zijn tot alles in staat, behalve af en toe stoppen, stilstaan, de ander aankijken en vragen: “wil jij mij nu even dragen?”.
Esther Bekker
Esther is Orthopedagoog, moeder van drie hoogbegaafde kinderen en eigenaar van Scope Expertisecentrum Hoogbegaafdheid. Scope is er voor hoogbegaafde kinderen en hun ouders. Scope biedt intelligentieonderzoek, beelddenkonderzoek, dyslexieonderzoek, remedial teaching, kindtherapie en opvoedingsondersteuning. Voor meer informatie, zie: www. expertisecentrumhoogbegaafdhei d.nl
Wil je, als ouder, leren hoe je je kinderen positief grootluistert en tegelijkertijd je grenzen goed bewaakt? Kijk dan in onze agenda en schrijf je in voor één van onze volgende luistertrainingen of trainingen motiverende / cruciale gesprekken. Op verzoek bieden we ook de workshop ‘De Charme van het opvoeden van een hoogbegaafd kind’ aan.
Voor gemeentes en maatschappelijke organisaties organiseren Haagse Hoogvliegers en het Expertise centrum Hoogbegaafdheid workshops, trainingen, seminars of evenementen op maat voor bijvoorbeeld: ouders, leerkrachten, artsen, maatschappelijk werkers en vroegsignaleerders. Bel Petra Hiemstra op 06-33803867 of mail naar: petra.hiemstra@haagsehoogvliegers.nl
Je hebt altijd twee keuzes: acceptatie van de status quo of actie ondernemen.
Wat je ook kiest: vlieg hoog, vlieg vrij en vlieg vrolijk de dag door!