De overexcitabillities van ons gezin – Marianne van Kampen, mede oprichter van HB058 (Leeuwarden) beschrijft hoe zij in haar gezin omgaat met hoogbegaafdheid van alle gezinsleden.
door Marianne van Kampen, 10 maart 2016
Psychomotorisch
In ons gezin zijn er een paar erg actueel, om het zo maar eens te zeggen. Onze jongste zoon valt duidelijk in de categorie van de psychomotorische overexcitabillity. In de praktijk komt dit er gewoon op neer dat hij energie voor tien heeft en de hele dag druk pratend, springend, zingend en ‘karate-moves’ uitdelend door ons huis dendert. Wij noemen hem passievol. We zouden ook kunnen zeggen dat hij veel weg heeft van een op hol geslagen ADHD’er met bij tijd en wijle een erg kort lontje, maar dat klinkt veel minder plezierig dan ‘passievol’, toch?
Sensueel
Ook de sensuele overexcitabillity is in ons huishouden oververtegenwoordigd: onze jongste passievolle zoon weigert met zijn bestek te eten (ook als we rijst, pasta of salade eten) onder het motto: ik wil graag voelen wat ik eet. Ok…. Onze oudste zoon wordt knetterdol van kleding met naadjes, labels, nare knoopjes en ruwe stoffen. Zijn kleding moet derhalve maar aan één criterium voldoen: het moet lekker zitten en dat betekent concreet dat het zachte, soepele stoffen moeten zijn, zonder bovengenoemde irritatie-triggers. Boxershorts bijvoorbeeld kunnen hierdoor dus alleen bij de WE gekocht worden, want die hebben geen labeltjes.
Verbeelding en intellect
En dan de overexcitabillities van de verbeelding of het intellect: ook erg aanwezig. De jongste heeft een ongelimiteerde fantasie. Alles kan in speelgoed veranderen en dat wat al speelgoed is, wordt zelden gebruikt zoals het bedoeld is. Er worden daarentegen wel talloze andere toepassingen voor bedacht. De oudste zit sinds een paar jaar op een school waar ze voltijds hb-onderwijs aanbieden, want als hij niet continu intellectueel wordt uitgedaagd, zakt hij in snel tempo weg in een moerassig niemandsland van verveling, gebrek aan uitdaging en is alles saai. Met hoofdletters, eigenlijk.
Nooit saai in ons dynamische gezin
Nou moet ik eerlijk bekennen dat de jongens ernstig erfelijk belast zijn, want ook mijn man en ik zijn niet vrij van enige overexcitabillities. Vaak herkennen we het gedrag van onze jongens dus ook maar al te goed. En ja, soms is het best lastig, van die kinderen die vaak net even anders dan anders reageren. Maar meestal vind ik het een verrijking. Het zorgt ervoor dat ons gezinsleven nooit saai is. Nee, wij noemen ons hectische leven optimistisch ‘dynamisch’ en we genieten van de bijzondere zienswijzen van onze kinderen. Niet altijd hoor, er zijn ook momenten dat ik ze heel dynamisch achter ons naadloze behang wil plakken. Maar meestal wel.
En jij? Hoe ga jij om met je hoogbegaafde kind(eren)? En dan dus vermoedelijk ook met je eigen hoogbegaafdheid of met die van je lieftallige echtgeno(o)t(e)?
Of je kijkt op de website van HB058 en je doet je tegoed aan alle informatie, tips en filmpjes op deze site.
Deze blog is geschreven door: Marianne van Kampen – Eigenaar Somnium Tekst en taalbureau en initiatiefnemer en partner HB058