Diepzielduiken – Als grootluisteraar voel ik me soms een schatzoeker of duikbegeleider. Met iedere cliënt, groep op organisatie ga ik op zoek naar diens diepste waarden, kwaliteiten en potentie. Als grootluisteraar ben ik daarbij mij eigen instrument, dat ik volledig inzet ten behoeve van de ander. Dat instrument moet goed onderhouden worden, om te voorkomen dat het ontstemd raakt. Iedere winter neem ik daarom 4 weken ‘vrij’ en in de zomer 6 tot 8, om te ‘diepzielduiken’ (hét woord van 2025).
En 4-8 weken ‘vrij nemen’ om te ‘diepzielduiken’ klinkt natuurlijk behoorlijk luxe. En dat ís het natuurlijk ook. Toch ervaar ik deze tussentijden ook als noodzakelijk. Ook is het niet alleen maar leuk. Het zijn de periodes waarin ik mijn innerlijke ‘huiswerk’ doe. Waarin ik bewust stilsta bij wat er was – is – en wil ontstaan. Vandaaruit zet ik dan weer nieuwe stappen: persoonlijk, zakelijk en maatschappelijk.
In dit artikel beschrijf ik de voorbereidingen die aan zo’n diepzielduik vooraf gaan. Over wat me helpt en wat het oplevert.
door Petra Hiemstra, 8 augustus 2024
Net als een écht freediver (of duckdiver) neem ik allereerst tijd om te ontspannen. Om te ademen en tot mezelf te komen. Ik heb zeker een week of twee nodig, om af te schakelen en wat te rommelen voordat ik de échte duik in mijn eigen ziel kan maken. Voordat ik mezelf kan gaan grootluisteren in plaats van anderen. Meestal gebruik ik deze pruttelperiode om mijn administratie op orde te brengen en mijn huis op te ruimen. Dat geeft in ieder geval alvast een opgeruimd gevoel. Langzaam werk ik toe naar de echte ‘me-time’ waarvan ik inmiddels weet dat die net zo eensaam, pijnlijk en soms moeizaam is, als dat die ook helend, voedend en inspirerend is.
Een goede bedding is belangrijk om innerlijk te kunnen transformeren. Net zoals een duiker zorgt voor een goede uitrustig en fysieke conditie en een musicus zorg besteedt aan zijn instrument, is het voor mij belangrijk om op een prettige plek te zijn. Ik heb gemerkt dat het voor mij makkelijker is om mijn innerlijke huiswerk te doen, als ik daarvoor een fijne, comfortabele plek uitkies. Een plek waar het stil is, waar ik me geborgen voel, waar ik uitzicht heb en waar ik lezen en schrijven kan afwisselen met wandelen en fietsen in mooie natuur.
De afgelopen 10 jaar heb ik diverse plekken uitgekozen voor mijn ziel-retraites. Als het kán, vind ik een verblijf in een klooster of comfortabel hotel het allerfijnste. Het voordeel van kloosters en hotels is dat zij al een eigen dagritme hebben, waarbij je kunt aansluiten. Dat geeft structuur. Ik vind het heerlijk als er voor me gekookt wordt en ik gewoon kan aanschuiven, zodat ik daar niet over hoef na te denken. Dat levert veel tijdwinst op. Al is het geen must. Ik heb ook enkele keren gebruik mogen maken van een appartement van vrienden in München en ruil nu alweer voor het 5e jaar mijn huis uit met Anne uit Hilversum. Zij geniet van mijn stadsappartement en de zee en ik van de weidsheid van de Hoorneboegse heide.
Voor mij persoonlijk heeft een winterretraite een andere kwaliteit dan een zomerretraite. Sinds mijn 18e schrijf ik in december een jaarbrief. In deze brief vat ik alle hoogte- en eventuele dieptepunten samen en kijk ik terug op het afgelopen jaar. Juist de donkerte en de lange avonden maken het makkelijk om te reflecteren. Fijn op de bank onder een dekentje met een kopje thee erbij. Vorig jaar schreef ik mijn 30ste epistel.
In de zomer heb ik meer tijd. Ook het weer nodigt uit om letterlijk de wereld in te trekken en mijn horizon te verbreden. Dat helpt om dieper en breder in mijn eigen ziel te duiken. Ik stel me dan zo voor dat op de bodem van mijn bekken een Gouden Bal rust, waarin alle antwoorden op de vragen: wie ben ik nu? Wat wil ik nu? Wat wil het leven nu van mij? te vinden zijn.
Deze zomer ga ik broeden op wat ik écht wil qua huisvesting en bedrijf de komende 10-20 jaar. Ik voel aan alles dat ik toe ben aan een nieuwe fase qua wonen en werk. Toch weet ik nu, dat die nieuwe zaken pas komen als ik ze helder verbeeld en/of verwoord heb. Daarom zit ik als een kip op haar eieren rustig te broeden en ga ik met nieuwe moodboards aan de slag. De resultaten van dat proces zal ik eind deze zomer met je delen. Daar kijk ik alvast naar uit!
Ondertussen ben ik heel benieuwd of jij ook aan het diepzielduiken bent en wat je dat brengt?
Heb je reflecties, aanvullingen of toevoegingen naar aanleiding van dit artikel?
Deel ze graag! Mail naar: petra.hiemstra@haagsehoogvliegers.nl