Wat als Poetin en Trump vrouwen waren?

Wat als Poetin en Trump vrouwen waren? – Over parelkettingen, politiek en de stille kracht van grootluisterend leiderschap

Stel je voor. Poetin in een marineblauw mantelpak, met broche en parelketting. Trump met oranje oorbellen, koninklijk geföhnd kapsel en felblauwe oogschaduw. In plaats van praten over bommen en beschuldigingen, serveren ze kamillethee. En luisteren ze elkaar groot.

“Vladimirina, wat heb jij vandaag nodig om je écht gehoord te voelen?”
“Donaldine, wat raakt je zo diep dat je dit via sancties moet uitdrukken?”

Klinkt absurd? Zeker. En toch nodigt het uit tot een serieuze denkoefening: zou een vrouw een oorlog begonnen zijn in Oekraïne? Zou een vrouwelijke Trump zijn afgegleden naar demagogie en polarisatie? Of was ze weggelachen voordat ze het podium haalde?

door Petra Hiemstra, 18 juni 2025

Macht met mascara – of mascara als machtsmiddel?

Vrouwen zijn historisch gezien geen heiligen. Denk aan Margareth Thatcher of Cleopatra. En toch wijst onderzoek keer op keer uit dat vrouwelijke leiders minder snel tot militair geweld overgaan, vaker diplomatie prefereren en duurzaamheid, welzijn en onderwijs prioriteren boven prestige en posturing.

Voorbeelden?

• Jacinda Ardern koos tijdens corona niet voor een oorlogstaal (“strijd tegen het virus”) maar voor collectieve zorg: “Be kind.”

• Tsai Ing-wen navigeert dagelijks de dreiging van China, zonder haar volk in oorlog te storten.

• Katrín Jakobsdóttir maakte van IJsland een wereldwijd voorbeeld van gelijke kansen, natuurbehoud en welvaart voor allemaal.

De cijfers liegen er niet om

• In vredesonderhandelingen waar vrouwen aan tafel zaten, is de kans op duurzaam succes 35% groter (UN Women).

• Landen met meer vrouwen in het parlement kiezen vaker voor groen beleid (Yale, 2020).

• Leiders met een hoge mate van empathie en relationele intelligentie – ook wel aangeduid als Love Quotient (LQ) – bouwen sneller vertrouwen, inclusie en draagvlak op.

En nee, dat is geen zweverige droom. Dat is leiderschap met een langetermijnbril.

Waarom stemmen op een vrouw géén feministische plicht is, maar wel een strategische zet

Een vrouw met ervaring in multitasken zou het begrotingstekort in drie tabbladen tegelijk oplossen.
En misschien is dat precies wat de wereld nu nodig heeft.

Het is verkiezingstijd. En zoals altijd klinkt de dooddoener: “Ik stem gewoon op de beste persoon, ongeacht gender.” Logisch, maar ook… ongemakkelijk kort door de bocht.

Want de “beste persoon” is zelden neutraal gekozen. Wat we als ‘bekwaam’ ervaren is vaak gevormd door mannelijke normbeelden van daadkracht (lees: dominant), visie (lees: solistisch) en eloquentie (lees: verbaal overklassen). Tijd om die definities te herschrijven. En in iedere gemeente te starten met het organiseren van Telos-Talks of GrootluisterGesprekken.

Grootluisteren: de nieuwe kernkwaliteit van leiderschap

Meer vrouwen aan de macht is geen doel op zich. Al stelde Thea Beckman ooit in Kinderen van Moeder aarde dat de ideale politieke v/m ratio: 5/1 was. Wat we écht nodig hebben zijn meer mensen die vrouwelijker durven leiden: relationeel, grootluisterend, langetermijngericht.

Dat betekent:

• Eerst begrijpen, dan begrepen willen worden.

• Eerst de ander zien, dan jezelf positioneren.

• Eerst de stilte dragen, dan het podium pakken.

Of je nu man, vrouw, non-binair, interseksueel of iets daar tussenin bent: grootluisterend leiderschap is de missing link in ons democratisch debat en bestel.

Ben jezelf een Jacinda in de Dop?

Dan is de HB-LeiderschapLeergang die we in september starten wellicht écht iets voor jou. Klik hier voor meer informatie.

Reageren op dit artikel? Graag!

De leukste reacties plaats ik hieronder!

Zin om in gesprek te gaan over het opleiden van jouw/jullie leiders tot grootluisteraars van de bovenste plank? Bel of mail: petra.hiemstra@haagsehoogvliegers.nl of 06-33803867

Ik luister je altijd met liefde groot en denk graag even met je mee. Kost niets.