Woorden,
links
en
rechts
inhalend.
Beelden,
Boven
verweven
doorregen
onder
elkaar.
Gevoelens,
OnStuIMiG!
Instinctief,
onbewust,
besef:
anarchie
is ook
verbondenheid.
Rob Huiskes – Wie ben je? Wat doe je? Tekstueel gezien twee simpele vragen van drie woorden. Waar het gaat om verbinding tussen de vrager en de geadresseerde is de situatie direct na het moment van vragen mogelijk echter meerdimensionaal en extreem complex. Ook het op het oog eenvoudigste contact tussen mensen komt tot stand en blijft bestaan dankzij een veelvoud aan prikkels, interpretaties en bewuste en onbewuste gedragingen. Een rijke stroom aan informatie, die continue interfereert met iedere deelnemer in het contact.
In het kort is dit, heel simpel voorgesteld, de manier waarop ik in het leven sta. Met een vragende, filosofische houding. De wil om te leren begrijpen, om te ontdekken, om voort te helpen, te ontwikkelen. De wil ook om onbevooroordeeld te zijn, om open te staan voor wat er is. Met deze insteek probeer ik in het contact ook de kaders van anderen te openen voor alternatieve zienswijzen, hen te prikkelen en te verrijken. In directe aanwezigheid, door het beschrijven van mijn eigen nieuwe ontdekkingen, of door middel van reflectie op voorliggende vragen. Van mezelf, of van een ander.
En als ik dan al eens ergens een lijntje omheen wil trekken, dan is dat vaak in de vorm van een gedicht. Daarmee dicht ik kaders en stimuleer ik openheid doordat er vaak een bepaalde abstractie achterblijft die voor elke lezer een andere betekenis mag hebben.
Rob Huiskes | Opent en dicht kaders
De afbeelding is gemaakt door Roel Dikken