Eigen koning worden – Zoektocht naar de alchemie van alledag – Je eigen koning worden, in het dagelijks leven, hoe doe je dat? Deze vraag intrigeerde Marjolein Doesburg (1970), in het dagelijks leven Biochemicus en Specialist laboratoriumgeneeskunde in een ziekenhuis. Naar aanleiding van de troonsbestijging van Willem-Alexander en een aan hem gerichte oproep om een ‘ware koning’ te worden, ging zij op zoek naar haar eigen ware koningschap: een zoektocht naar de alchemie in het dagelijkse leven. Bijna dagelijks noteerde ze haar vondsten in blogs, die in haar eerste boek ‘Eigen koning worden. Zoektocht naar de alchemie van alledag’ gebundeld zijn.
door Petra Hiemstra, 11 oktober 2016
‘Regeren is: mensen helpen zichzelf te regeren.’ Dit citaat van Goethe geeft precies weer waar mijn blogs in oorsprong mee begonnen zijn: mijn besef dat ieder mens zelf de beslissing kan nemen de regie, de regering, over zichzelf ter hand te nemen. Dit klinkt misschien serieus en zwaar, maar ik bedoel er mee te zeggen dat de mens -als enig levend wezen- zelfbewustzijn heeft. Met dit zelfbewustzijn kun je op een gegeven moment tot het besef komen dat je jezelf kunt regeren, kunt sturen. Als je jezelf niet regeert, laat je je leiden door je impulsen, je instinct, je onderbuik, eigenlijk dat wat een dier ook doet dus. “Ik ben een hond, ik zie een kat, ik ga blaffen en moet achter die kat aan.”
Er zijn natuurlijk diverse gradaties van regeren, door de dag heen en door je leven heen. Als baby is er nog geen sprake van regering, van sturing, en als je slaapt (gelukkig) ook niet. ‘s Ochtends vroeg reageer ik wellicht anders op een opmerking die mij irriteert, dan als diezelfde opmerking ‘s middags zou zijn gemaakt. De vraag is wanneer ik mij er bewust van ben dat ik mezelf regeer. En wat houdt dat regeren dan in?
Je kunt denken dat ‘regeren’ wil zeggen dat je je emoties onderdrukt, net als een koning die vroeger zijn onderdanen onderdrukte. Volgens mij is dat niet wat regeren is. Jezelf regeren is, onder andere, dat je als een soort objectieve waarnemer naar jezelf kunt kijken en vanuit diverse richtingen de situatie beziet waarin je je bevindt voordat je ‘ongefilterd’ reageert. Jezelf regeren is ook goed naar jezelf durven kijken, naar je zon- en schaduwkanten en die allebei te zien als onderdeel van wie je bent.
De uitdaging, denk ik, is enerzijds jezelf te accepteren zoals je bent en anderzijds de ontwikkelmogelijkheden aan te pakken die er zijn. Als je bijvoorbeeld hebt ontdekt dat jouw schaduwkant is dat je moeite hebt om rekening te houden met anderen, kun je dat (leren te) accepteren van je zelf. Het is echter volgens mij niet de bedoeling dat je het dan maar verder laat voor wat het is, met de opmerking ‘zo ben ik nu eenmaal, dat is de aard van dit beestje’. Ook uit dit voorbeeld blijkt weer: eigen koning worden en regeren in je koninkrijk is niet makkelijk!
Extra lastig is dat we dit ook niet automatisch van iemand anders leren. Deze leergang speelt zich in ons binnenste af, je kunt de voortgang niet direct meten. Dat hoeft ook niet. Ik zou het echter geweldig vinden als er op school tenminste enigszins aandacht aan zou kunnen worden geschonken. Zodat kinderen bewust worden gemaakt van het zelfbewustzijn en welke kansen, maar ook verantwoordelijkheid, het ons als mens geeft. Er zijn ongetwijfeld scholen waar dit aan bod komt, direct, dan wel indirect. De beste regering zou wat mij betreft de regering zijn die faciliteert, die stimuleert, die enthousiasmeert, die voorleeft, dat jezelf regeren onlosmakelijk bij het mens zijn, het mens worden, hoort. Uiteindelijk helpen we daar de hele wereld mee. Daarom heb ik dit boek geschreven, waarmee ik ook een steentje hoop bij te dragen voor het koningspad van de mensheid.
Marjolein Doesburg is getrouwd en is moeder van drie kinderen.
Sander de Boer, Silvia Pentenga en Maarten ten Berg. Van harte gefeliciteerd! Het boek komt naar jullie toe!